Mamotreto X. El modo que tuuo yendo con Aguilarico, espantándose que le ha
blauan en catalán, y dize vn baruero, Mossén Sorolla
sorolla:
Ven asçí, mon cosín Aguilaret. Venív asçí, mon fill. ¿On sev estat? Que ton pare t’en de
mana. aguilaret: Non vul venir, que vaich con aquesta dona. sorolla: Ma co
mare, feu vos asçí. Veureu vostron fill. sogorbesa: Vens asçí, tacañet. agui
laret: ¿Què voleu, ma mare? Ara uing. sogorbesa: ¡Not cures, penjat, traydoret! Aquexa dona,
¿hon te á tengut tot vuy? loçana: Yo, señora, agora lo vi, y le rogaron vnas señoras que me en
señase aquí junto a vna casa. sogorbesa. Anau al burdell y laxau estar mon fill. loçana: Yd vos,
y besaldo donde sabéys. ¡Mirá la çegijunta con qué me salió! mallorquina: Veniu açí,
bona dona. No’s prengau ab aquexa dona, ma ueyna. On anau? loçana: Por mi vida, seño
ra, que no sé el nonbre del dueño de vna casa por aquí que aquel niño me querié mostrar.