cid

Poema de mio Cid. Edición digital

TítuloPoema de mio Cid
Fecha del manuscritoca. 1325
Ubicación del original Biblioteca Nacional de España, VITR/7/17
Extensión3734 versos

Javascript seems to be turned off, or there was a communication error. Turn on Javascript for more display options.

índice   65v < Page 66r > 66v

De natura somos de codes de carrion Deuiemos casar con fijas de Reyes o de enperadores Ca non perteneçien fijas de yfançones Por q las dexamos derecho fiziemos nos Mas nos pçiamos sabet q menos no Myo çid Ruy diaz a po vermuez cata Fabla pero mudo varon q tanto callas Hyo las he fijas & tu pimas cormanas A mi lo dizen ati dan las oreiadas Si yo Respondier tu non entraras en armas Pero vermuez conpeço de fablar De tienesle la lengua non puede de librar Mas qando en pieça sabed nol da vagar Direuos çid costubres auedes tales Siemp en las cortes po Mudo me lamades Bien lo sabedes q yo no puedo mas Por lo q yo ouier afer por mi no mancara Mientes ferrando de qanto dicho has Por el campeador mucho valiestes mas Las tus manas yo telas sabre contar Miembrat qando lidiamos çerca valençia la grand Pedist las feridas pimeras alcapeador leal Vist vn moro fustel en sayar antes fuxiste q alte alegasses Si yo no vujas el moro te jugara mal Passe por ti con el moro me off de aiuntar Delos pimeros colpes of le de arrancar Did el cauallo touel do en poridad Fasta este dia nolo descubri a nadi

Leyenda:

Expansión • TachadoIlegibleEditor


Descargar XMLDescargar textoWordcloudFacsimile viewManuscript line view Pageflow view