cid

Poema de mio Cid. Edición digital

TítuloPoema de mio Cid
Fecha del manuscritoca. 1325
Ubicación del original Biblioteca Nacional de España, VITR/7/17
Extensión3734 versos

Javascript seems to be turned off, or there was a communication error. Turn on Javascript for more display options.

índice   41r < Page 41v > 42r

Lorando delos oios tato auie el gozo mayor Asi sabe dar omildança a alfonsso so senor De aqsta guisa alos pies le cayo Tan grand pesar ouo el Rey don alfonsso Leuantados en pie ya çid campeador Besad las manos ca los pies no Siesto non feches non les auredes my amor Hynoios fitos sedie el campeador Merçed uos pido a uos myo natural senor Assi estando dedes me ura amor q lo oyan qantos aqi so Dixo el Rey esto fere dalma & de coraçon Aqi uos pdono & douos my amor En todo myo Reyno parte des de oy Fablo myo çid & dixo lo merçedsenor yolo Reçibo don alfonsso myo senor Gradescolo a dios del çielo & des pues auos E a estas mesnadas q estas a derredor Hynoios fitos las manos le beso Leuos en pie & en la bocal saludo Todos los demas. desto auie sabor Peso a albardiaz & a garciordonez Fablo myo çid & dixo esta Razon esto gradesco al ciador Qando he la graçia de do alfonsso myo senor Valer me a dios de dia & de noch Fuessedes my huesped siuos plogiesse senor Dixo el Rey non es aguisado oy

Leyenda:

Expansión • TachadoIlegibleEditor


Descargar XMLDescargar textoWordcloudFacsimile viewManuscript line view Pageflow view